Wisząca ramka do zdjęć

Witajcie,

pytałyście mnie jak

wykorzystam transfer

z klatką.

Pomysł dojrzewał kilka dni.

Zfinalizowałam go dzisiaj.

Nostalgiczna ramka

na stare zdjęcia,

przetarty podnóżek,

stoliczek

z drzewa sandałowego,

fotel w sukience

z wykorzystanym starym haftem

utworzyły

romantyczny 

kącik wspomnień

przy schodach

w salonie...

gdzie mogę poczytać dobrą książkę,

oddać się wspomnieniom

segregując zdjęcia

do nowej ekspozycji

w wiszącej ramce...

Miłego dnia:))

Dziękuję Wam za wsparcie

i pozytywną energię,

której doświadczyłam  tak wiele

od Was w ostatnich dniach:)))

Jak widać-  nie poddaję się

i działam...

szpital, ludzka rzecz..

Kochani,

znikam na chwilę...

Na tak krótko,że pewnie

nawet tego nie zauważycie:)

Szpital, ludzka rzecz...
Operacje też...

Do zobaczenia po...

Pa, pa!

P.S. Aniołom ze wzruszeniem
dziękuję za wsparcie:))



Udało się...

Wreszcie !!!

Transfer za trzecim podejściem

zakończony sukcesem:))

Już miałam Was prosić o pomoc:)

Podjęłam jednak jeszcze jedna próbę...

Wykorzystałam grafikę

ze znanego wszystkim bloga

The Graphics Fairy LLC.

Prawdę mówiąc nie mam jeszcze koncepcji

jak wykorzystam swój transfer,

ale to już nie jest problemem:))

Najważniejsze, że go mam !!!

Miłego Dnia  Matki

i cudownej niedzieli:))

Dom, okna i światło w domu

 

                               Światło,

                        najstarsze dziecko Boga,

                          to główny element

                            piękna budynku.

                              Thomas Fuller

                                  Dom

                        Strefa światła i spokoju.

                          przestrzeń zamknięta.

                                 nasza.

                          zbudowana od zera

                     z pierwszym talerzem i stołem.

                            wypełniona nami.

                                serdeczna.

                                  tkliwa.

                                bezpieczna

                                  strefa...

                         często ból i cierpienie,

                         czasem złocista poświata.

                             niesforne promienie

                       odzierają świat z codzienności,

                           dążą w stronę zachwytu.

                                 pochylenie.

                                    ciepło.

                                    zaduma.
                                dźwięki i smaki
                                    znane           
                                 i odkrywane.

                                   tradycja.

                          perlisty śmiech dziecka.

                                  dorastanie.

                                      ból.

                                     bunt.

                                 odchodzenie.

                                  powracanie.

                                 przemijanie.

                                    ogród.

                                   kwiaty.

                                zachwycenie.

                               radość życia...

        Przyjdzie taki czas,

        gdy ogród i światło

        wypełnią cały 

           nasz DOM ...

         kiedy nas już nie będzie 

                ...



Rododendrony,podkładki i ostatni tulipan na Dzień Matki

"Każdą inną miłość

trzeba zdobywać,

trzeba na nią zasługiwać,

pokonując stojące na jej drodze

przeszkody,

Tylko miłość matki ma się

bez zdobywania i BEZ ZASŁUG ."

( wyłowione z sieci)

Za dwa dni

Dzień Matki.

Na tę okoliczność

rododendrony oszalały:)

Zakwitły

na czas!

Zanim rozkwitły

ich pączki wyglądały tak:

Byłam przekonana,że

będą w kolorze lila:)

Zadziwiły  wielce po rozkwitnięciu!

A tuż niepodal rozkwitłych

rododendronowych piękności,

jakby w ich cieniu

pojedyńczy,

ostatni z ostatnich,

wyprostowany dumnie,

przybrany  jedynie w krople rosy

tulipan-

wiosenny królewicz...

A tu zdjęcia kwiatów

na tle jednej z moich

wczorajszych zdobyczy

z klamociarni:

Zdobyczą tą było pięć 73-letnich podstawek

cynowo-ceramicznych z grafiką

przedstawiającą motywy

architektoniczne.

Wśród staroci dojrzałam również

 stary słoik.

Na razie przypadło mu

w udziale przechowywanie koronek,

ale chyba przywrócę mu starą funkcję-

będę w nim przechowywać

słodycze dla Janka:)

Wszystkim MAMOM

najlepsze życzenia

ślę w ich święto:))

Dziękuję Wam za Wasza obecność,

odwiedziny i miłe komentarze:))

Do miłego, pa, pa!

 

Aż żal,że przekwita...

Bo żal ...

Ja ciągle o tym bzie...

Jestem w sypialni i czuję jego zapach.

Mocny, intensywny.

Jak pierwsze młodzieńcze uczucie,

odurza i podnieca jednocześnie...

Gdybym tylko umiała przekazać

Wam ten upojny zapach,

który dociera do moich

nozdrzy...:))

Ale nie potrafię...

Mogę jedynie umieścić kilka zdjęć

dzisiejszej aranżacji

z bzem w roli głównej.

Uwieczniony na zdjęciach,

zostanie zatrzymany na znacznie dłużej

niz gdyby był tylko w wazonie...

                  Czy Wam też jest  go trochę żal?

Altannik...bzowy?

Z jednej strony  mojego tarasu

 raniuszek

lub rudzik w gnieździe,

z drugiej altannik (?)

przysiadł sobie na dachu swego domku,

delektujac się zapachem bzu,

który  tak pięknie kwitnie...

Jeszcze przez kilka dni może się

cieszyć jego widokiem

zanim  ten zbrązowieje i odda miejsce

innym kwiatom...
Samiczka będzie zachwycona...

A nasi panowie,

czyż nie potrafią

"umaić" domu na nasz

powrót?

Dobrą energię ślę

Wam Wszystkim:)))

Przyzwyczajamy się...

Wiatjcie,

dziś zacytuję fragment listu

napisanego kilka dni temu do kogoś miłego:

"Dziś, utrudzona wielce organizowaniem nowego kącika do odpoczynku w ogrodzie,położyłam się na kontikach na tarasie w pobliżu kratki porośniętej dławiszem, kiedy dostrzegłam wśród jego gałęzi maleńkie, wymoszczone skrupulatnie puchem gniazdko jakiejś niewielkiej ptaszyny.Wysidywała zniesione pewno niedawno jajeczka.Wystraszyła sie, biedactwo, wyfrunęła z gniazdka...Usunęłam się, zeszłam ptaszkowi z oczu...Tuż przed zmierzchem, kiedy porządkowałam poroznoszone przez Janka przedmioty, spojrzałam w górę- ptaszek wrócił juz do gniazdka...
Ze zwykłych spraw, które mi się dziś zdarzyły- była oprócz tego kolacja z rodziną, gwar rozmów, zapach bułeczek drożdżowych, które specjalnie dla nich upiekłam...Kiedy jedliśmy je, były  jeszcze gorące...
Przyszło mi do głowy, jak szybko przyzwyczajamy się

do rzeczy  NIEZWYKŁych ,

 uznając je za CAŁKIEM ZWYKŁE..."

Cenne chwile
w pędzącym donikąd
świecie...

Na błękitno

Piękną niedzielę mamy za sobą.

Po intensywnej wycieczce rowerowej z Julią ,

postanowiłyśmy odpocząć na tarasie

racząc się czymś zimnym,

ale ...

SIĘ NIE DAŁO!!!

Komary, cała ich chmara

nie dały nam nawet na moment

przysiąść.

Musiałyśmy salwować się ucieczką!

Kiedy wczoraj , wczesnym rankiem

układałam bukieciki w nowych osłonkach

nie miałam jeszcze takiego problemu.

Tak dobrze jest móc

wstając wczesnym rankiem,

wyjść do ogrodu jeszcze w  koszuli nocnej,

słuchając spiewu ptaków,

 zerwać świeże kwiaty

z rabatek,

czując rosę pod stopami

...

Do bukiecików zebrałam

konwalie, dąbrówkę, jasnotę, omieg

niezapominajki, kalinę koralową

oraz barwinek...

Bukieciki w osłonkach z ptaszkami

dopełniły kompozycji na tarasie

z tymi w cynowych osłonkach.

Utrzymane w błękitnej tonacji

 podkreślonej dodatkowo błękitnym tiulem

 udrapowanym pod nimi.

Jutro znowu poniedziałek...

Życzę Wam miłego tygodnia:))

Dziękując Wam za odwiedziny

i miłe komentarze:))

Witam również nowych obserwatorów

Lnianego Zaułka:))