Poduszka z medalionem

Kochane:))

Dzięki Wam,dzięki temu,

że jesteście i tworzycie,

 mogę inspirować się Waszymi

robótkami;

pomysły mnożą się w mojej głowie

jak grzyby po deszczu...

Chociażby ta poduszka...

Medalion podpatrzony u Margo

zaowocował pomysłem na poszewkę

z lnu i bawełny.

(jak przystało na Lniany Zaułek)

 

 

 

Jeszcze raz dzięki, dziewczyny,

że jesteście

 tworzycie

i inspirujecie mnie:))

Nasze domy

 pięknieją dzięki 

wspólnym działaniom:))

Do miłego:))

Buziaki, pa, pa!

Jak nie shabby, to co?

Kochani:))

Rozpisałam się wczoraj nadmiernie,

więc sprawę 120-letniej deski

opisuję dopiero dzisiaj.

Wahałam się, czy warto,

kiedy mój Janek

przyszedł do mnie z pytaniem

"Co masz takiego brzydkiego?

Gdzieee?!!!

 na zapleczu babciu!!

Takiego drewnianego!...

No tak, Młody widzi i mówi szczerze...

Więc jak to właściwie jest z tym shabby?

Moda, trend, czy rzeczywiście

to jest ładne?!?

A jeśli to my się mylimy

nie on?!?

A co Wy

o tym sądzicie?

Post o intrygującym tytule: "Przed, w trakcie i po..."

Kochani:))

No, wreszcie jestem:))

Nie na długo, na tydzień zaledwie,

ale zaznaczam swoją obecność:))

"Przed"...

wyjazdem w Bieszczady

było spotkanie

z Kasią.

                   Cudowne, babskie, pełne romantyzmu..

   Tak pięknie, wzruszajaco

   opisane przez Nią...

że trudno dodać coś więcej...

Były kwiaty w kącikach...

na stole...

w prezentach...

w ogrodzie...

Przed było również trochę

turkusów

 zakupowych...

"W trakcie"...

były piękne widoki

na  Zalew Soliński

w Bieszczadach:

W trakcie było również

haftowanie...

Nie uwierzycie zapewne,

ale zabrałam w góry robótki;))

dzięki temu mogłam

wyhaftować gospodarzom

bardzo letni prezent:)

Haftowałam nie tylko

na tarasie w Wołkowyji

ale i nad Soliną w Olchowcu...

gdzie wyszło coś takiego:

A "Po"?

No cóż, moje imieniny jak co roku

29 lipca,

a poza tym

będzie o starej, 120-letniej desce,

ale to już w następnym poście:))

Odpoczywajcie do utraty sił!

Miłych wakacji-

kto na wakacjach!

Przetrzymania upałów-

kto w pracy!

Buziaki:))

      

złamane krzesło,prowansalskie klimaty i początek sezonu gruszkowego

Witajcie, Kochani:))

Nie dalej jak wczoraj

Julia przytargała do domu

uszkodzone podczas imprezy krzesło.

Spodobało mi się, nawet takie połamane.

Właśnie uszyłam drobiazg dla

mojego lekarza

o specjalności  niespecjalnie

przez nas, kobiety lubianej...

który  to dro biazg
dzięki krzesłu

mogłam

obfocić w klimatach

prowansalskich:)

W założeniu miała to być

gruszka zapachowa,

pachnąca wcale nie gruszkowo

a bardziej lawendowo.

W trakcie szycia

zajęta rozmową z Kasią(Bruhijtą)

zapomniałam dodać do

wypełnienia lawendę.

Może jednak na szczęście-

kto widział

 gruszkę pachnącą

lawendowo?

Poniżej widać,

że nie tylko ja robiłam zdjęcia

w ogrodzie...

Kasia dzielnie mi towarzyszyła

nie tylko przy tym zajęciu,

ale i w działaniach

wszelakich...

O czym więcej napiszę

w późniejszym poście:)

Widać,ze stare wiadro

wywędrowało z sypialni

do ogrodu:)

A tu oleander

wyhodowany samodzielnie

ze szczepki:

Na koniec pragnę podziękować Wam

 za odwiedziny i miłe komentarze

oraz serdecznie witam

nowych obserwatorów:)

Niezmiennie zapraszam na lawendowe

CANDY.

Buziaki:))

Jest radość,Tadzik wrócił, więc będzie pastelowo

Witajcie, Kochane:))

Dziś wreszcie odnalazł się Tadzik,

 który schował się głęboko

i skutecznie

uciekając przed 

gościem-

uroczą kotką o wdzięcznym imieniu

Wenus:)

Bardzo się o niego bałam.

Nie byłam pewna, czy chociaż pił

wtedy wodę,

jedzenie raczej nie znikało

z jego miseczki.

Ma 15 lat

i chyba niezbyt duży apetyt

na życie.

Myślałam,że już się poddał...

Dziś po południu zjadł całą(!)

saszetkę,

wypił sporo wody,

na koniec

zrobiłam mu kroplówkę.

Chce mi się śpiewać!!!

BO ŻYJE!!!

W TYCH OKOLICZNOŚCIACH

MOJE PASTELOWE ARANŻACJE

SA CAŁKIEM USPRAWIEDLIWIONE:))

Wszystko zaczęło się

od tego,że Julia

podarowała mi na imieniny

mini komplecik pastelowej

porcelany.

                         Drogi Tadziku,
                wiem, że bardziej jesz dla mnie
                         niż dla siebie.

Dziękuję,że jesteś i byłeś ze mną przez

te wszystkie lata.

Muszę karmić Cię z ręki

 gdy siedzisz na moich kolanach...

Tylko wtedy coś zjadasz.

Sam już nie sięgasz po jedzenie.

Ale jesz

I ŻYJESZ!!!!

Kocham Cię.

Żyj jak najdłużej.

Dzięki Tobie

mogę otaczać się

pastelami.

Pozdrawiam Wszystkich

Przyjaciół Lnianego:))

Miłego popołudnia:))

spotkanie...

Spotkanie

...z sikorką w dłoni

po chmurach

ramię w ramię

skrzydło w skrzydło...

Pojechała.

Dopiero co zamknęły się za Nią drzwi...

Powietrze lekko tknięte

skrzydłem motyla

jeszcze drga...

Reszta na  później...

Kiedy

dystansu nabiorę...

Odfruwam. Znikam.

wracam do  szarej (?)

codzienności.

Buziaki:))

Pomysł na wieszak na ręczniki

Witajcie, Kochani:))

Jestem taka zaaferowana...

Jutro mam gościa ze świata blogowego:))!!!

Szykując się na jutrzejsze spotkanie,

wpadłam na pomysł jak poradzić sobie

z wyeksponowaniem większej ilości 

ręczników w łazience .

Zawsze miałam z tym problem,

znudziły mi się tak po prostu złożone

w kostkę na półce...

Wykorzystałam jeden z elementów bocznych

pergoli, który to element

stanowił od wiosny podpórkę dla dalii.

Przetarłam go już dawniej,

spatynował się dodatkowo sam,

poddawany  nieustannym wpływom pogody.

Dzięki temu uzyskałm dokładnie

efekt o jaki mi chodziło:)

Nie wiem, jak Wam,

ale mi się podoba ten wieszak,

czy raczej stojak

na ręczniki...

Kończę już, bo mam jeszcze co nieco

do zdziałania.

A jutro...

Hmmm...

Opiszę , nie omieszkam:))

Buziole

i miłego weekendu:))

Przypominam o lawendowym candy.

Pachnie tak, że aż trudno to znieść!