Skrzydłem motyla
trącony
zadrżał zielony liść.
Jest sobota.
Wcześnie rano.
Wtuleni w siebie
czujemy ciepło
swych ciał.
We śnie
przygryzamy wargi
do krwi.
Lęk oddala się
z każdym
naszym oddechem.
Kocham kolor biały.Obszar moich działań to dom i ogród.Wystrój wnętrz, aranżacje i szeroko pojęte rękodzieło-przecieram meble, szyję, haftuję , dekupażuję, rzeźbię w glinie i w masie papierowej- ostatnio moją pasją są art dolls,domowe mydełka oraz kosmetyki, mam mnóstwo pomysłów, którymi chętnie się chcę dzielić, trochę piszę... Oto cała ja...Nieposkromiona, nie nadążająca za trendami, niezależna romantyczka. Zapraszam do mojego magicznego świata:)
To czaska kazdej mej soboty :-)
OdpowiedzUsuń
UsuńDla Ciebie to napisałam,
poruszona cierpieniem,które Cię spotkało...
Pojawil sie u mnie Twoj komentarz - ale zaraz znikl. Nie rozeznaje sie w tym wszystkim jeszcze za dobrze, ale mam jego kopie na mojej poczcie.Moze powroci . Dziekuje za mile slowa :-) . A oto przepis na krem migdalowy : 250 gr migdalow rozdrobnionych w malakserze, 50 gr maki , cukier waniliowy , 250 gr masla , 250 gr cukru , 3 jaja . Wszystko miksujemy razem i wykladamy na podpieczony spod z ciasta kruchego a na tym ukladamy owoce. Ot i cala filozofia . Smacznego
UsuńAha, i wkladamy do piekarnika :-)
UsuńKiedy widzę taką parę na ulicy to robi mi się lepiej na duszy, czasami się zastanawiam czy mnie też spotka takie szczęście. Cieplutko pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńMyślę,że dla kazdej z nas jest to temat do rozmyśleń...
UsuńSerdeczności ślę
Cudne zdjęcie, rozczulające..... I podpis pełen mądrości :)
OdpowiedzUsuń:). Pozdrawiam...
OdpowiedzUsuńserdeczności
UsuńPiękne :)
OdpowiedzUsuńMam nadzieję na miłość do grobowej deski :)
szczerze tego Ci życzę...
UsuńMam nadzieje, ze kiedys bede sobie tak spacerowac, z moim staruszkiem...ktory wlasnie siedzi obok mnie ;)))
OdpowiedzUsuńto szczyt marzeń na stare lata:))
Usuńmieć bratnią duszę obok...
Piękne słowa... za nie i za całokształt... zapraszam po wyróżnienie ;-)))
OdpowiedzUsuńto wyróżnienie jest PRAWDZIWYM WYRÓŻNIENIEM dla mnie:))
UsuńDziękuję za nie serdecznie!
Fenomenalne zdjęcie. Ach, żeby tak wszyscy potrafili.....
OdpowiedzUsuńświat byłby idealny...
UsuńO jak dostojnie,z godnością .
OdpowiedzUsuńPrzejść przez życie tak by był ktoś na kim można się wesprzeć,ktoś kto oprowadzi,podtrzyma i poda rękę.
Lęk... dobrze mieć kogoś, kto zdoła go choćby na chwilę rozproszyć swym ciepłem. I nawet jeżeli to efemeryczne wytchnienie, jest bezcenne - bo i koi, i krzepi.
OdpowiedzUsuńNiestety, taka miłość to łaska dana nielicznym. Nazbyt nielicznym.
piekny widok :))
OdpowiedzUsuńpozdrawiam
Ag